مطابق با ماده 33 قانون نظام مهندسي كشور مسئوليت نظارت عاليه بر اجراي ضوابط و مقررات ملي ساختمان در طراحي و اجراي تمامي ساختمانها بر عهده وزارت مسكن و شهرسازي است. وزارت مسكن بر مبناي اين ماده اقدام به انتشار مقررات ملي در بيست مبحث نموده است كه مبحث 19 آن مربوط به صرفهجويي در مصرف انرژي در ساختمان ميباشد.
مبحث 19 مقررات ملي ساختمان در سال 1370 به تصويب هيات محترم وزيران رسيد و اجراي آن در ساختمانهاي كشور الزامي گرديد. اين مبحث چندين بار بازنگري گرديده كه آخرين آن در سال 1381 بوده و بعد از بازنگري چاپ و به كليه ارگانهاي كشوري ابلاغ گرديده است.
در حال حاضر اجراي مبحث 19 مقررات ملي ساختمان براي تمامي ساختمانهاي دولتي اجباري است و اجراي آن براي تمامي ساختمانهاي بخش خصوصي واقع در تهران و شهرهاي تابعه از سال 1384 اجباري گرديده است. براي ساختمانهاي واقع در ساير شهرها و استانها مطابق برنامه زمانبندي زير الزامي ميباشد.
بر اساس مبحث 19 مقررات ملي ساختمان رعايت موارد زير در ساختمان الزامي است.
عايقكاري ديوارهاي خارجي ساختمان (عايقكاري ديوارهايي كه با محيط بيرون و يا فضاهايي كه ازنظر دمايي كنترل نميشوند (نظير پيلوت) الزامي است)
نصب پنجرههاي دوجداره با قابهاي فلزي ترمالبريك، چوبي و يا PVC استاندارد
عايقكاري كانالهاي هوا، لولههاي تاسيسات و سيستم توليد آبگرم
نصب سيستمهاي كنترل كننده موضعي نظير شيرهاي ترموستاتيك بر روي رادياتورها
نصب سيستمهاي كنترل مركزي هوشمند و مجهز به سنسور اندازهگيري دماي هواي محيط
فوائد اجرای مبحث 19 مقررات ملی ساختمان
1- | کمک به اقتصاد خانواده |
2- | افزایش رفاه نسبی در نتیجة مصرف صحیح انرژی |
3- | کمک به اقتصاد ملی |
4- | کاهش مصرف سوخت و در نتیجه کاهش آلودگیهای ناشی از آن |
5- | امکان برقراری دمای ثابت |
6- | تنظیم دمای دلخواه در اتاق به منظور تأمین شرایط آسایش |
7- | کاهش ظرفیت اولیه سیستم گرمایش و سرمایش تا 40% |
8- | کاهش استهلاک سیستم گرمایش و سرمایش |
9- | توزیع متعادل حرارت و امکان برقراری دماهای متفاوت در هر اتاق |
10- | کاهش حداقل 50% مصرف سوخت و هزینههای مربوطه |