به منظور زیرسازی نمای کرتن وال اول پلیت‌ها را در فاصله های مشخص برابر با طرح به تیر بتونی می‌کوبند. و بعد دستک‌ها را به این پلیت ها جوش می‌دهند.(چنانچه نوع سازه فلزی باشد بجای کوبیدن پلیت از جوش دادن دستک استفاده می‌شود.)
در ادامه کار پروفیل‌های طولی را به دستک‌ها وصل کرده. وبعد براکت‌های آلومینیومی یا گالوانیزه را به پروفیل قوطی نصب شده جوش می‌دهند.
پس از نصب براکت‌ها , نخستین مرحله نصب کرتین – وال که در واقع نصب لامل‌هاست شروع می گردد.
مطابق با جزئیات ارائه شده، لامل‌های عمودی یا مولیون‌ها، با پیچ و مهره بر روی براکت‌ها نصب میشوند.
بعد از نصب لامل‌های عمودی، نوبت وصل کردن لامل‌های افقی یا همان ترنسم‌ها می‌شود. به این ترتیب که اول لقمه‌هایی مطابق جزئیات به مولیون‌ها وصل شده و از طریق این لقمه‌ها ترنسم‌ها به مولیون‌ها متصل میشوند.
مطابق با جزئیات اجرایی، لامل افقی با پیچ به لقمه که خود به مولیون وصل است متصل می‌شود.
نتیجه اتصال لامل عمودی و افقی، ایجاد قابی است. که صفحات شیشه ای درون آن قرار می‌گیرند.
متداول ترین روش اجرای این نما همین شیوه استیک هستش که در آن لامل‌های آلومینیومی به کارگاه انتقال پیدا کرده. و مطابق نقشه و بر پایه ابعاد و اندازه‌ها بریده میشوند و طبق توضیحات ارائه شده به زیر سازی اتصال می یابند.
بعد از تکمیل مولیون و ترنسم‌ها، صفحات شیشه ای در قاب‌های ساخته شده قرار گرفته . و برای ممانعت از تماس مستقیم شیشه با پروفیل آلومینیومی از لاستیک استفاده می‌شود.
در مرحله بعدی پیچ کردن پرشر پلیت (یک پروفیل کمابیش ساده) به دماغه لامل‌ها، برای ثابت شدن شیشه‌ها در پروفیل‌های آلومینیومی است.
