شیشه‌ی لمینیت، همانند ساندویچی تشکیل شده از یک لایه‌ی میانی پلاستیک پلی-وینیل-بوتیرال است که با دو یا تعداد بیشتری لایه‌ی شیشه احاطه شده است. لایه‌ی PVB از مواد شیمیایی و اوراق مکانیکی ساخته می‌شود.
در صورتی که شیشه‌ی لمینیت با شیشه‌ای که حرارت داده شده و به منظور ارتقا میزان مقاومت به صورت تدریجی سرد شده است، ساخته می‌شود. این نوع ترکیب در صورت شکستگی تا حدود زیادی یکپارچگی و شکل هندسی خود را حفظ می‌کند. از جمله خاصیت‌های شیشه‌ی لمینیت می‌تواند به عایق صوت و عایق اشعه‌ی ماوراء بنفش اشاره نمود.
بر اساس استاندارهای بسیاری، شیشه‌های لمینیت نوعی شیشه‌ی ایمن به شمار می‌آید. شیشه‌های لمینیت یا چندلایه به طور معمول زمانی استفاده می‌شوند که احتمال وقوع ضربه یا درهم شکستن شیشه در مکان مورد استفاده وجود داشته باشد. برای مثال شیشه های منازل یا ورودی فروشگاه‌ها و شیشه‌ی جلوی اتومبیل غالبا از نوع لمینیت هستند.
پلی‌وینیل‌بوتیرال یا به اختصار PVB، نوعی صمغ است که معمولا برای کاربردهایی که نیازمند اتصال قوی، وضوح نوری، قابلیت چسبندگی به چند سطح، استحکام و سفتی و در کنار قابلیت انعطاف‌پذیری هستند، استفاده می‌شود. این ماده از واکنش پلی‌وینیل‌الکل با بوتیل آلدهید به دست می‌آید. این فرآورده با نام‌های تجاری از قبیل BUTACITE، SAFLEX، S-Lec، TROSIFOL شناخته می‌شود. PVB اغلب دارای ضخامتی برابر ۰.۳۸ میلی‌متر می‌باشد. بنابراین نامگذاری اساسی شیشه‌های لمینیت یا چندلایه براساس فرمول XY.Z انجام می‌شود که در آن X و Y ضخامت دو پنل شیشه A3 را بیان می‌کنند و Z ضخامت لایه‌ی PVB است.
شایان ذکر است که لایه ی میانی PVB در شیشه‌ی لمینیت قابلیت مهار صوت را تا حدود زیادی بالا می‌برد و در واقع بر اساس ویژگی میرایی از شیشه یک عایق صوتی ایده‌آل می‌سازد. همچنین باعث مسدود شدن ۹۹٪ از اشعه‌ی ماوراء بنفش وارد شده می‌شود و آن را بلوکه می‌کند.
