پیدایش نمای کرتین وال:در قرن نوزدهم با توسعه استفاده از پانل های شیشه ای بزرگ در ساختمان ,سیستم های کرتین وال نیز ظهور کردند. و از اواسط دهه 30, با شروع استفاده از آلومینیوم در صنعت ساختمان, رواج یافتند.نماهای کرتین وال ، سیستم های غیرسازه ای پوششی برای دیواره های خارجی ساختمان هستند که معمولا برای ساختمان های بزرگ و چند طبقه کاربرد دارند. نما کرتین وال ، حائل میان دیوار داخلی و فضای بیرون است و این سبب کاهش وزن و بارهای اعمال شده مانند: باد و لرزه های شدید و... بر روی سازه های اصلی ساختمان می گردد.این یکی از مزیت های استفاده از نمای کرتین وال به جای سیستم های سنتی آن است.سیستم های کرتین وال متشکل از یک قاب آلومینیومی سبک هستند و پانل های مات و شفاف را که معمولا از جنس شیشه هستند در میان این فریم ها نصب می گردند.
نماهای کرتین وال را می توان با ترکیبی از سیستم های دیگر مانند چوب, به گونه ای مدرن تر طراحی نمود تا علاوه بر زیبایی از عایق بالاتری نیز برخوردار باشند.سیستم های نمای کرتین وال را با چند روش می توان در محل اجرا نمود:-در سیستم کرتین وال استیک Stick,لامل های آلومینیومی در محل پروژه, قطعه قطعه شده و نصب می گردند.-در سیستم های اجرای یونیتایزد Unitised,دیتیل های کرتین وال در ابعاد مورد نظر در خارج از محل پروژه ساخته و به محل ارسال و نصب می گردند.در این روش علاوه بر نیاز به زمان نصب کمتر, امکارن بهره مندی از امکانات و ابزار و کنترل کیفیت کارخانه وجود خواهد داشت.پانل های مورد استفاده در نمای کرتین وال می تواند یکی از موارد زیر باشد:-شیشه های شفاف با امکان استفاده از چشم انداز خارج -شیشه های مات و اسپندرال (Spandrel) -آلومینیوم یا فلزات دیگر.-سنگ یا آجر.-چوب -فیبر فشرده شده پلاستیکی (FRP).البته از موارد فوق, شیشه پرکاربردترین آن در نمای کرتین وال است که نماهای شیشه ای کرتین وال, خود شامل دسته بندی هایی است که شرح آن در مباحث آتی مطرح می گردد.
